niepłodność

[Rutlawski]

Moim zdaniem autorka postu tu nie deklarowała, że chcę mieć dzieci, aby mieć opiekę na starość, po prostu rozwodziła się nad samym wyglądem życia [ i starości ] gdy ma się już dzieci.

[simmi]

Tak, tak, ale bylo to takie...dominujące stwierdzenie.
Większość osób w domach starców wcale nie jest bezdzietna. To samo w hospicjach.
Dzieci nie dają gwarancji szczęśliwej starości i moim zdaniem złem jest wymaganie tego od nich. Dorastają i mają swoje życie.
Moja teściowa była chora, pod koniec nie chodziła, nie była sprawna intelektualnie, zdarzało jej sie nie poznawać własnego syna. Nie wzięliśmy jej do siebie, acz mąż opłacił opiekunkę, żeby została we własnym domu. Dlaczego? Bo - jak sam mówił - wiedział, ze gdyby postąpił inaczej, unieszczęśliwiłby samego siebie i trzy inne osoby. Oglądanie umierania nie jest łatwe. Rezygnacja z pracy i szczęśliwego zycia rodzinnego również.
A autorce nadal doradzałabym adopcje. Uszczęśliwiłaby kogoś i zmieniła jego życie.

[kobieta7765]

Tak nieśmiało zapytam... Jak się teraz trzymasz?

hmm... nie trzymam się wcale, przestaje mi już na czymkolwiek zależeć. Robię wszystko jak automat. W pracy zrobiłam się okropna i bardziej wymagająca od współpracowników.

Ale generalnie ograniczyłam kontakty ze znajomymi. Nie chce ciągle słuchać jak oni się chwalą jakie ich dziećmi są mądre, jak wspaniale radzę sobie na dodatkowych zajęciach i jakie maja osiągnięcia, bo co ja mam powiedzieć, ze mój kot dziś nie chce jeść karmy którą zawsze jadł, albo, że obudził mnie w środku nocy bo bawić się chciał.

Jak dzwoni do nas rodzina, zawsze pyta się co u kota słychać ( traktuje go jak nasze dziecko )
Namówiłam nawet męża na zmianę mieszkania na mieszkanie na parterze z ogródkiem, żeby kotu zrobić podwórko do biegania, bo mam wrażenie że balkon robi się za mały


Simmi - nie uważam, że jestem egoistką, tylko realistką, bo kto Ci poda przysłowiową szklane wody jak nikogo bliskiego nie masz? a współmałżonek umrze wcześniej albo będzie na tyle niedołężny że sam będzie potrzebował pomocy? no kto?
a jak można nazwać kogoś, kto ma obrzydzenie do porodów i dlatego nie masz własnych dzieci = wygodnicki leń? i robi wszystko aby jemu pasowało.
Nie chce Cię obrazić, tylko pokazać, że każda sytuacja jest inna i nie znamy siebie nawzajem, a tak łatwiej obcego oceniać.

[Rutlawski]

Fajnie jest kochać swoje zwierzę i zapewniać mu wszystko co najlepsze

Czasem jednak zapala mi się czerwona lampka, gdy zwierzę zaczyna być traktowane jako dziecko w zastępstwie... Można z tym przesadzić.

[simmi]

Ale generalnie ograniczyłam kontakty ze znajomymi. Nie chce ciągle słuchać jak oni się chwalą jakie ich dziećmi są mądre, jak wspaniale radzę sobie na dodatkowych zajęciach i jakie maja osiągnięcia, bo co ja mam powiedzieć, ze mój kot dziś nie chce jeść karmy którą zawsze jadł, albo, że obudził mnie w środku nocy bo bawić się chciał.

Też nie przepadam za opowieściami o dzieciach, acz z innych powodów.

Jak dzwoni do nas rodzina, zawsze pyta się co u kota słychać ( traktuje go jak nasze dziecko )
Namówiłam nawet męża na zmianę mieszkania na mieszkanie na parterze z ogródkiem, żeby kotu zrobić podwórko do biegania, bo mam wrażenie że balkon robi się za mały

Mnie też pytają. I co u psa. Ale to normalne. Nawet jak mieliśmy w domu dwojkę nastolatków, to i tak wszyscy się zachwycali psem (kotem mniej, bo wredny).

Simmi - nie uważam, że jestem egoistką, tylko realistką, bo kto Ci poda przysłowiową szklane wody jak nikogo bliskiego nie masz? a współmałżonek umrze wcześniej albo będzie na tyle niedołężny że sam będzie potrzebował pomocy? no kto?

Mój mąż jest ode mnie naście lat starszy, a nie zadawałam sobie tego pytania
Po pierwsze - wiesz, że w domach opieki są głównie "dzieciaci"?
Po drugie - zawsze są opiekunki.
Po trzecie - NIGDY nie wymagałabym marnowania życia przez młodego człowieka na opiekę nade mną. Nigdy. I sama nie podjęłabym się obecnie takiej opieki całodobowej nad osobą starszą.
Po czwarte - teściowa była obłożnie chora, urodziła trójkę dzieci, z żadnym nie mieszkała u schyłku życia. Nie, nie byli wyrodni - miała wykupioną opiekunkę - ale jednak.

a jak można nazwać kogoś, kto ma obrzydzenie do porodów i dlatego nie masz własnych dzieci = wygodnicki leń? i robi wszystko aby jemu pasowało.

Miałam w domu dwójkę nastolatków, przy czym jeden był ode mnie tylko 13 lat młodszy, robię co roku zbiórkę dla domu dziecka (latem) i dla schroniska (zimą) i pracuję po naście godzin dziennie - wystarczy, żeby nie nazwać mnie wygodnickim leniem

Nie chce Cię obrazić, tylko pokazać, że każda sytuacja jest inna i nie znamy siebie nawzajem, a tak łatwiej obcego oceniać.

Nie czuję się obrażona

Czasem jednak zapala mi się czerwona lampka, gdy zwierzę zaczyna być traktowane jako dziecko w zastępstwie... Można z tym przesadzić

Masz rację. Zwierzę ma inne potrzeby.
A koty nie lubią zmian miejsca zamieszkania, więc lepiej nie robić tego tylko ze względu na kota, bo nie będzie usatysfakcjonowany